Katalysator
Mijn verjaardagsgebeuren vond plaats in de laatste etmalen van het precoronatijdperk. De blauwdruk van dit evenement las als een uitgekiend script. Het muziekensemble bracht vijf door mij gekozen liedjes. Eentje uit elk van mijn bestaansdecennia. De moderator interviewde met flair. Haar klasse kende ik. Zij die de vragen beantwoordden, bestuifden elkaar met levenskunst. Inspirators die ze zijn. Mijn boekje ‘50 tinten Mie’ rolde net op tijd van de drukpers. Trotsklaar. De aanwezigen maakten uniek deel uit van mijn geschiedenis. Een heerlijk volle theaterzaal om te knuffelen. Alsof ik een visionaire huidhonger stilde.
Zo was er dat ander verscholen fenomeen dat om de hoek op de loer lag. Langzaam werd het waarneembaar op iedere theaterstoel. Gevoed door de broze puzzel op het podium. De homo universalis die herkenning voelde in de thematiek. Breekbaarheid in de muziek. Ontbloting in de tweegesprekken. Retrospectieve van het eigen leven. Wat onder de waterspiegel van ieders bewustzijn aanwezig was, kwam tijdens de voorstelling helder naar boven. Een soort van kwetsbaarheid, ineens zonneklaar. Meer zelfs. De gevoeligheden werden later ook gedeeld. Zonder anderhalve meter afstand tussen elkaar. Mooi hoe iets dat achter een schroomdeur zit verstopt, zich bevrijdend een weg naar buiten baant.
Mijn variété moet sindsdien zowat het laatste cultuurevent in Gent zijn geweest. Kort daarna gingen we in lockdownlanding. Er is geen oorzakelijk verband tussen beide historische momenten. Wel is er een gemeenschappelijke noemer. Want ook in deze coronatijd worden kwetsbaarheden op scherp gesteld. Het fragiele bestaan komt vanonder de radar. Dak- en thuislozen lopen nog meer verloren. De boot van de vluchtelingen blijft vol voor anker liggen. Achter de gevels van armoede escaleert lawaai. Terwijl het virus zich zelf verschuilt, wordt de ongelijkheid des te zichtbaarder.
Als cultuur een katalysator kan zijn voor persoonlijke bewustwording, laat corona dan een maatschappelijke aardverschuiving teweeg brengen. Graag één in het voordeel van de meest kwetsbaren onder ons. Of zit ik nog te veel in mijn verjaardagsbubbel?