Grow on their own
"Ik heb enorm veel gehad aan de sessies met jou en ik heb daar heel veel rust en inspiratie uitgehaald."
Inspireren is mijn motor. Het liefst met eigen schrijfsels. Evengoed met een podcast, een film, een lied, een gedicht of andere kunst die prikkelt. Dingen die ontroeren, verwonderen, bezielen, verklaren, troosten, ... en waarvan ik jou deelgenoot wil maken.
"Ik heb enorm veel gehad aan de sessies met jou en ik heb daar heel veel rust en inspiratie uitgehaald."
"Het is jouw aanpak die een mindfulnesstraject zo bijzonder maakt."
"But he who dares not grasp the thorn, should never crave the rose." Anne Bronte
Wat doet Mindfulness met iemand die herstelt van kanker en op korte tijd zelf haar beide ouders verloor aan kanker? Ik had het voorrecht om Caroline te begeleiden in een training. Zij maakte er een mooie gewoonte van om mij na elke sessie te schrijven. Een bijzonder cadeau voor ons allebei. Voor mij, om op die manier eerste getuige te mogen zijn van elke stap in haar proces. Voor haar, om te helen wat naar boven kwam tijdens de training. Met toestemming van Caroline deel ik hier korte flarden uit haar brieven. Moedig getuigen opdat ook anderen de moed zouden vinden om naar binnen te leren kijken en dit te ervaren als een geschenk. Of hoe Caroline doorheen dit traject meer geloof en vertrouwen in zichzelf vond en dit aan anderen wil doorgeven.
Deze nieuwe Hastag houd ik vandaag boven de doopvont. Kort en bondig: om het taboe rond psychische kwetsbaarheid en onzichtbaar lijden mee uit de wereld te helpen. Noem het een soort van mild verzet door iets wat – vaak toebedekt - sluimert in onze maatschappij tastbaar te maken. Druppelsgewijs. Door woorden te geven aan pijnlijke kwesties los je ze niet op, maar je onttovert ze wel. Daarom deze getuigenis van Wende. Voor Nick, voor Saar, voor Kristina, voor Helena en voor (te) veel anderen. Wende is een fictieve naam - alle begin is moeilijk. Haar relaas is reëel, individueel en tegelijk universeel. Bij Griet Op de Beeck, Renate Dorrestein en Peter Verhelst vond ze taal bij haar verhaal.
Er zijn zo van die dagen dat ik dankbaar ontroerd - of ontroerend dankbaar - ben om wat er zomaar komt binnengewaaid in mijn mailbox. En dan nog tweemaal deze week. Als twee stralen herfstzon die onverwachts komen schijnen tussen de drukte van de vallende kleurenpracht.
Vrouwelijke ondernemer van het jaar ben ik niet geworden. Toch viel er de dag na het uitreikingsevenement een mailtje in mijn bus dat aan geen enkele prijs, nominatie of award kan tippen.