Kleine momenten van geluk
Kleine momenten van geluk bestaan alleen bij de gratie van aandacht. Als al onze zintuigen op scherp staan en we niet verblind of verdoofd zijn voor de parels op ons pad.
Een onverwachte plensbui tijdens het lopen, een flard van een lied dat je ineens raakt tot in het hart, een regenboog die zomaar uit de wolkenlucht komt gevallen, een kippenvelgevoel uit het niets, een verrassende knuffel, een begripvolle knipoog, ... zo van die pareltjes. Schone kortstondigheden van geluk die jouw naam roepen én die weerklank vinden omdat we net op dat moment ten volle aanwezig zijn in het moment.
Deze momenten zouden er niet zijn, mochten we er naar op zoek zijn. Vaak doen we dat, omwille van die ontembare honger om toch maar niets te missen.
Ze zouden er ook niet zijn als we ze op het moment zelf al proberen inkaderen, of proberen vatten in woorden. Ook dat doen we vaak, omwille van die hebberige kant van de geest.
Kleine momenten van geluk zijn te beleven tussen het zoeken en de regels door. En van zodra we ze in hun ware 'parel-zijn' ontdekken, is het de kunst om er voor heel even - met volle teugen - van te genieten in plaats van ze te willen ondertitelen. Want even snel ontglippen ze ons weer. Zo klein zijn ze. Maar met meer dan je vermoedt. Tenminste als we er onze voelsprieten aandachtig voor open houden.
Maaike Cafmeijer bezingt het kleine geluk op haar eigenste manier te midden van het mooie lied van Wouter Berlain, 'De definitie van geluk'. Maar goed opletten, want zo op haar kousenvoeten Maaike komt in het lied, zo snel is ze ook weer weg. Een klein moment van geluk dus, te midden van het grote.
http://www.youtube.com/watch?v=pXEly5sovLc