Knipplakdagboek
Zo'n 14 jaar geleden begon ik met mijn eerste knipplakdagboek. Een verzameling kleefsels van entreetickets, visitekaartjes van restaurants, hotels, musea of andere bezochte plaatsen, artikels, brieven, foto's of prentkaarten, overlijdensberichten of bidprentjes, ... . Kortom, een veelzijdig assortiment van kleine koesteringen die groot(s) in hun groei worden bij elk moment van aandacht.
Op de kaft van mijn eerste boek gebruikte ik wat literaire vrijheid om ervoor te zorgen dat een gedicht van de Nobele dame Wislawa Szymborska - De drie wonderlijkste woorden - passend werd voor deze selecte collectie van mijn bestaan.
Wanneer ik het woord Toekomst uitspreek,
vertrekt de eerste lettergreep al naar het verleden.
Wanneer ik het woord Stilte uitspreek,
vernietig ik haar.
Wanneer ik het woord Niets uitspreek,
schep ik iets dat in geen enkel niet-bestaan past.
Daarom knip, plak en schrijf ik het neer.
Omdat de Toekomst
altijd een stuk verleden meedraagt.
Omdat in het geschreven woord
de Stilte herleeft.
Omdat ik daarmee Iets schep
dat in mijn bestaan past.
Ondertussen liggen menig memoires in mijn kast te wachten om vereeuwigd te worden. Als ik in de Toekomst eens Niets te doen heb en de Stilte toelaat, maak ik er werk van :-). Tot dan blijf ik getrouw een stukje van mijn Zijn verzamelen.