Orchidee
Een aantal jaren geleden zag ik voor het eerst Prof. Dr. Elke Van Hoof spreken op een congres voor erkende stress & burn-out coaches. Ze belichtte haar boeiende blik op stress. Nog meer geraakt, werd ik door een andere expertise van haar: hoogsensitiviteit. Ze vergeleek hoogsensitieve personen met orchideeën. In de plantenwereld bekend als fijnbesnaard in de behoeften voor hun groei: de meest geschikte plaats, de exacte hoeveelheid en regelmaat van water, de juiste lichtintensiteit, … . Zo precies en consequent als mogelijke randvoorwaarden opdat de bijzondere plant kan floreren.
Enige zorgvuldigheid en consistentie in menselijke behoeften zijn mij niet vreemd.
Door de vernieuwing van onze dorpskern is er aan de voorzijde van mijn praktijkruimte maandenlang geen straat geweest. Eerder gigantische zandhopen – en putten, indrukwekkende werktuigen, af en toe imponerende oorlogsmunitie (dat heb je als jouw dorp in WO II een interessant trefpunt was) en een noemenswaardige hoeveelheid decibels. Kortom, niet direct een uitnodigende omgeving om mensen te gidsen naar innerlijke kalmte. In die periode heb ik moedig geswitcht en getsjold tussen diverse werklocaties: een zolderkamer, een polder, een ouderlijke kinderkamer, een park, een schoonouderlijke puberkamer, een dokterskabinet. In die locatievariëteit zijn er waardevolle constanten geweest: gulle gastvrouwen - en heren, compassievol cliënteel, en mijn immer toegewijde tingsha’s (meditatiebelletjes). Ze hebben ervoor gezorgd dat ik de beste versie van mezelf ben geweest, in die gegeven omstandigheden.
Nu de voorzijde van mijn praktijkruimte terug op een straat lijkt, ontvang ik opnieuw cliënteel in mijn zenhuisje. Je herkent het vast: écht voelen wat je gemist hebt, als je het na lange tijd eindelijk weer kan beleven. Het geluk en de dankbaarheid voor het ogenschijnlijk evidente.
Meer zelfs. Nu ik – zonder alle ‘verpottingen’ - terug werk daar waar ik ten volle kan aarden op en in mijn eigen bodem, merk ik pas hoe ontworteld ik ben geweest in de afgelopen vijf maanden. Zitten in mijn zenhuisje is als voedsel voor mijn ziel. Mijn zelfvertrouwen krijgt opnieuw zuurstof. Het wordt lichter in mijn lijf en meer helder in mijn hoofd. Ik ervaar andermaal dat context fundamenteel is voor (mijn) groei en bloei.
Net nu heb ik een orchidee als cadeau gekregen. De vele bloemknoppen op de plant staan vol goesting klaar om open te barsten. Hoe mooier kan een metafoor zijn.