Wandelen
Deze maand volgde ik in het glooiende landschap van de Tarn in Frankrijk een opleiding tot wandelcoach. We wandelden geen kilometers ver, tot mijn grote verbazing. Wel brachten de vergezichten en de methodiek me dichter bij mezelf, tot mijn grote dankbaarheid.
Of hoe natuurelementen een spiegeling zijn van je gevoel. Je al wandelend laten leiden door wat je aandacht trekt in de omgeving. En dankzij dit natuurschoon komen tot een diepere intuïtieve laag die vaak overruled wordt door onze betweterige ratio. Om op die manier plots hoofd, hart en buik op één lijn te voelen liggen. Directief en veilig, het is immers de/je natuur die tot jou spreekt. Confronterend en ontwapenend, de verdiepende coachingsvragen leggen immers actuele thematieken bloot.
Met andere woorden, terugkoppelen op je blote natuur. Zenmeester en boeddhistisch monnik Thich Nhat Hanh noemt dit 'Het eiland in jezelf'. Jan Moeyaert, intendant van het Kunstenfestival Watou, gebruikte hier dit jaar het woord 'alleenigheid' voor. Hoe schoon die term en de warme lading ervan. "Be a loner", stelde Albert Einstein, "that gives you time to wonder and to search for the truth".
Al wandelend die waarheid ontdekken, ik raad het iedereen aan. En niet alleen ik. Tal van onderzoek toont aan dat alleen al de beweging van het wandelen goed is voor je hart, stressreducerend werkt, je humeur verbetert, je concentratie verhoogt, je overtollige vakantiekilo's doet kwijt raken :-), enz... . Bovendien, zo schrijft Frédéric Gros in 'Wandelen, een filosofische gids', "doe je al wandelend niets, omdat je verder niets te doen hebt, zo kun je het zuivere gevoel terugvinden dat je bestaat."
Ik zocht naar een plek om mijn aangeleerde vaardigheden als wandelcoach te delen met anderen. Onze jongste dochter vond een plaats die eigenlijk voor de hand lag: het Kasteeldomein in Wippelgem. Niet alleen omdat dit landgoed veel te bieden heeft: water, bos, boomgaarden, weide, bloemenperken, ... . Maar vooral omdat daar in mijn geval ook geschiedenis ligt. Mijn grootmoeder werkte in de vorige eeuw als dienstmeid op het kasteel. Nu 'werk' ik er. Dicht bij mijn natuur... .
Of zoals de Nederlandse filosoof Ton Lemaire het verwoordt:
"Wandelen is het vermogen om het juiste pad te vinden."
PS: Wil je wandelinspiratie opdoen in de bioscoop? Houd dan deze film in de gaten.